Çoğu insan yeme bozukluklarını düşündüğünde gençleri veya genç yetişkinleri düşünürler, ancak bu durum küçük çocukları da etkileyebilir. 12 yaşın altındaki genç kız ve erkek çocuklar arasında yeme bozukluğu oranları son yıllarda artmaktadır.Bu nedenle ebeveynlerin ve küçük çocuklarla çalışan herkesin belirtileri tanıması önemlidir. Fiziksel büyüme, çocukluğun çok önemli bir bileşenidir ve erken fark edilmesi çocuğun gelişimi için önemlidir.
Çocuklarda Yaygın Yeme Bozukluğu Türleri
Kaçınma/Kısıtlayıcı Gıda Alım Bozukluğu: Küçük çocukların yaşadığı yaygın bir yeme bozukluğudur. Kaçınma/Kısıtlayıcı Gıda Alımı Bozukluğu olan çocuklar, yiyeceklere karşı ilgi eksikliğini veya belirli yiyeceklere karşı duyusal bir tiksintiyi içerebilen yeme bozuklukları yaşarlar. Örneğin, bir çocuk daha önce keyif aldığı yiyeceklerin yutulmasına veya dokusuna karşı rahatsız olabilir. Ayrıca, belirli bir yiyecek yüzünden hastalanırlarsa mide ağrısı veya kusma korkusu yaşayabilirler. Bu isteksizlikler ve kısıtlamalar, küçük çocuklar arasında kilo kaybına ve beslenme yetersizliğine yol açabilir.
Pika: Bir çocuğun gıda dışı veya besleyici olmayan maddeleri ısrarla yediği bir durumdur. Pika teşhisi konulabilmesi için, davranışın çocuğun beklenen gelişim düzeyinin dışında olması gerekir (yani, nesneleri çiğneyen bir bebek bu durum kriterine giremez ). Bu maddeler genellikle kir, sabun, tebeşir, kum ve saç içerir.
Anoreksiya Nervoza: Anoreksiya olan çocuklar, diğer çocukların çok zayıf göründüklerini ve kendilerinin aşırı kilolu olduklarını düşünürler. Çocuklar, yiyecek alımları ve kilolarını nasıl kontrol edebilecekleri konusunda takıntılı olabilirler. Yoğun bir şekilde egzersiz yapabilir veya tıkınırcasına yiyebilirler. Anoreksiya, fiziksel sağlık ve büyüme üzerinde önemli olacağı için destek alınması önemlidir.
Çocuklar arasında daha az yaygın olan diğer yeme bozuklukları arasında Bulimia Nervoza ve Aşırı Yeme Bozukluğu da yer alır.
Erken İşaretler
Çocuğunuzun yeme bozukluğuna sahip olması için vücut imajına veya kilosuna odaklanması gerekmediğinden, belirtiler genellikle belirsizdir. Erken uyarı işaretleri şunları içerebilir:
• Karın ağrısı korkusu,
• Tatlara veya dokulara karşı isteksizlik,
• Öfke nöbetleri,
• Aşırı bağırsak hareketleri,
• Vücut imajı hakkında endişelenmek,
• Yemek yemekten kaçınmak,
• Yiyecek porsiyonlarını azaltmak,
• Kilo kaybı,
• Büyüme eksikliği,
• Saç dökülmesi,saçın incelmesi,
• Kabızlık veya sindirim sorunları,
• Yiyecekleri saklamak.
Çocuklar arasında yeme bozukluklarını tedavi etmenin birçok bileşeni vardır. Yeniden kilo almak, çocuğun fiziksel ve beslenme sağlığının geri kazanılması için gerekli bir bileşendir. Ebeveynler ve bakıcılar çocuğun hayatında çok önemli bir rol oynadığından, genellikle aile temelli müdahale ve tedavi önerilir. Ebeveynler genellikle çocuğun yeme bozukluğu için kendilerini suçlarlar.Bu nedenle ebeveynler çocuklarına yardım etme konusunda daha güvenli ve güçlü hale geldiklerinde, sonuç genellikle daha iyi olacaktır. Çocuklar, kaçındıkları yiyeceklere maruz kalmalarına ve yeme ile sağlıklı bir ilişki kurmalarına yardımcı olmak için davranışsal müdahaleler de alabilirler.
Psikoterapi, olumsuz beden imajına ve yeme davranışlarınıza yol açan düşünce ve davranışları incelemesine yardımcı olabilir. Psikoterapistler genellikle bir tedavi planı üzerinde çalışırken birkaç farklı terapötik yaklaşımdan yararlanır. Çocuklarda yeme bozukluklarını tedavi etmek için kullanılan en yaygın terapi türü bilişsel davranışçı terapi ve oyun terapisidir.
Kaynaklar ve İleri Okumalar:
Campbell K.,Peebles R. Çocuklarda ve ergenlerde yeme bozuklukları:son teknoloji incelenmesi.134(3)582-92.2014.
Hay P. Yeme bozukluklarında psikolojik tedavi için kanıtların sistematik bir incelemesi: 2005-2012.
Smolak L. Çocuklukta beden imajı gelişimi. 2011.
